Onze heropening!

Hallo iedereen,

Nadat onze B&B in augustus vorig jaar gedeeltlijk vernield werd door de bosbranden rond Monchique en er reeds een heleboel werken achter ons lagen, konden we eind vorig jaar onze openingsdatum prikken.  Het werd 1 april 2019 !

Mogelijk is voor jullie die dag in alle stilte gepasseerd, voor ons niet echt !

Alhoewel …… 1 april is achteraf gezien eerder een “symbolische” datum geworden want onze eerste gasten zullen hier toe komen op 8 april.

Het is dus eigenlijk pas vanaf maandag dat we écht terug van start gaan en we ook effectief “bewoners” hebben in onze B&B.

Misschien eerst snel even een (zeer korte) stand van zaken over de technische issues:

• De 3 kamers die volledig “plat gebrand” waren zijn voor 99,9 % in orde, enkel de ventilatoren –die tegen het plafond komen te hangen- moeten nog gekocht en opgehangen worden. Dit zal waarschijnlijk een klusje voor morgen (zondag) worden.
• Aan de buitenkant is het ganse huis geschilderd ! Wat vroeger wit was is nu taupe, wat vroeger oranje was …… is nu wit. Voor de mensen die niet weten hoe de kleur taupe er uit ziet, je zou dit ook “koffie met veel melk” kunnen noemen.  Het ziet er allemaal een stuk beter uit zo !
• De ramen en deuren zijn nu in het ganse huis vernieuwd, dus ook in de gezamenlijk zitruimte, de keuken, de hal, het toilet, …..  alles is vernieuwd en op en deftig niveau gebracht. Vanaf nu staat er dus nergens nog enkel glas in de ramen, het ganse huis is overgezet op dubbel glas.
• In de tuin is er dagenlang gesnoeid omdat het gras te lang stond!Misschien doet dit wenkbrauwen fronsen, zo kort nadat er zo een verwoestende brand is gepasseerd ….. maar het is wel effectief zo: het gras in onze tuin stond (veel) te hoog, ook dit is de voorbije weken aangepakt.  Kort na de branden heeft het hier serieus geregend en dat heeft heel de ondergrond duidelijk veel goed gedaan !
• En dan is er nog zoveel meer ….. teveel eigenlijk om op te noemen !

Kortom: de infrastructuur staat klaar ..… en die is volgens ons (nog) beter dan vroeger !  🙂  Nu we toch terug vanaf nul begonnen zijn met de indeling en inrichting van onze kamers, hebben we de kans gegrepen om nog enkele “kinderziektes” uit het gebouw te halen.  Zo zijn er enkele binnenmuren “herschikt” wat de afmetingen van de badkamers ten goede is gekomen, vooral dan van de standaard kamer.  Deze was in het verleden eerder klein te noemen, nu is ze even groot als die van onze comfort kamers.

Bijkomend kreeg onze achterste comfort kamer een volledig eigen privé terras, in alle kamers werden er (veel) meer stopcontacten en lichtpunten voorzien, het dak werd beter geïsoleerd, …. We zouden haast gaan zeggen: “komt dat zien en overtuig uzelf ! ”  🙂

En wijzelf ?  Zelfs in alle bescheidenheid durven we te zeggen: wij hebben de voorbije maanden hard gewerkt. 🙂

Laat ons nu maar even terug in het “oude” werkregime vallen, waar we mensen kunnen ontvangen op ons terras, waar we onze gasten een ontbijt kunnen aanbieden om van te smullen en waar we in de ochtend onze gasten op weg kunnen zetten voor een tripje langs de mooiste plekjes van de Algarve, …….  Want daar doen we het uiteindelijk allemaal voor, niet ?

Wil dit zeggen dat het werk “klaar” is ? Neen, zeker niet !  Wij weten zeer goed dat we nog een volledig fotosessie moeten inplannen van de kamers en het ganse gebouw, dat onze website alles behalve actueel is, dat we nog een extra effort gaan doen aan het aspect “preventieve brandbeveiliging”, dat er nog veel werk is vooraleer we ons nieuwe zwembad kunnen gaan bouwen, ……  Achter de schermen zal er altijd werk blijven !

Soit, onze eerste gasten mogen dit weekend hun valies alvast klaar maken want zij (Kim, Peter en de kids) worden hier –zoals gezegd- op maandag 8 april verwacht. We zijn dus exact 8 maanden en 2 dagen uit de running geweest. Dat deze periode zo kort was heeft meerdere redenen maar de belangrijkste is zeker dat er hier tientallen mensen zijn langs geweest om ons te komen helpen met de wederopbouw.

Onbetaalbare hulp was dat …. Maar daar hebben we het in een eerder blogbericht al over gehad.

Wij willen deze zwarte periode nu definitief af sluiten maar dit doen we niet zonder iedereen nog eens uitgebreid te danken.

En dan denken we zo direct aan:

• Al de mensen die zo massal gereageerd hebben om ons een hart onder de riem te steken. Via Messanger, Whattsapp, email en Facebook stroomden honderden berichten binnen. We zijn er van overtuigd dat we een heleboel berichtjes nooit hebben gelezen omdat deze stroom groter was dan datgene wat wij konden verwerken op dat moment …… Excuses hiervoor !
• De mensen achter de crowdfunding en iedereen die gestort heeft op deze rekening.
• De mensen achter de wafelverkoop en uiteraard ook de duizenden (!) mensen die de lekkere wafeltjes gekocht hebben.
• Iedereen die hier ter plekke geweest is om zijn handen uit de mouwen te steken. Uiteindelijk zijn hier meer dan 60 mensen gepasseerd en allemaal hebben die hier effectief een wezelijke bijdrage geleverd ! En dan moeten we er eerlijkheidshalve nog bij vertellen dat we lang niet elke bereidwillige medemens een plaatsje hebben kunnen geven in onze “helperskalender”.  De reden ? Omdat we eenvoudigweg niet genoeg plaats hadden om al deze mensen te huisvesten.

Kort samen gevat: de voorbije maanden waren zeer heftig, dikwijls heel hard maar ook meermaals hartverwarmend.  Eén moment zal ons zeker nog heel lang bij blijven: op maandag 6 augustus 2018 –de dag dat wij ’s morgens onze B&B zwaar verbrand terug vonden- kregen we ’s avonds bezoek van vrienden. Linda en Jos hadden gehoord wat ons was overkomen, ze hadden daarom een pot spagettisaus gemaakt en kwamen hiermee onze berg op gereden. Hier werd bijkomend nog wat spagetti gekookt en ’s avonds hebben we deze met zijn vieren opgegeten. Een goei fles (Portugese !) wijn stond mee op onze terrastafel.  Zelf zagen we op dat moment nog zo zwart als een hoge hoed en we wisten nog totaal niet welke problemen er nog allemaal op ons ging af komen.  Laat staan hoe we al deze zouden aanpakken en/of oplossen.  Terwijl wij zaten te eten zagen we dat de bosbranden enkele kilometers onder ons gewoon verder gingen.  NOOIT hebben we meer genoten van een simpele pot spagetti met een glas wijn.

Moraal van het verhaal: iedereen kan vroeg of laat een verschil maken, soms met heel eenvoudig gebaar !

Laat dit één van de belangrijkste lessen zijn uit ons verhaal die we jullie willen meegeven …. !

En nogmaals: heel veel dank aan iedereen die ons door deze nachtmerrie heeft doorgesleurd !

Ann en Gerrit