Waar zijn wij zoal mee bezig……

Is er geen spreekwoord dat zegt: “een ongeluk komt zelden alleen” ?

Ik dacht het wel ….. en zoals het wel eens meer gebeurt met spreekwoorden, deze is momenteel van toepassing bij ons.

De brand van 6 augustus –we zullen de datum niet zo snel vergeten- heeft uiteraard een heleboel werk gecreëerd en daar zijn we waarschijnlijk net iets te euforisch in gevlogen. Het resultaat voor Gerrit was na enkele dagen al een pijnlijke linkerknie. Enkele medische onderzoeken later kwam het verdikt: een probleem met de  meniscus.  Volgens de dokter was deze zwaar ingescheurd aan de binnenkant, iets lichter aan de buitenkant. Het gevolg hiervan was ook dat deze knie vol water zat en constant pijn deed. Een (kleine) chirurgische ingreep werd 1/10 dan ook zijn deel.

Wat dit precies tot gevolg heeft en hoelang hij er nu uit ligt om mee te helpen op de werf is momenteel nog onduidelijk. Wij hopen uiteraard dat deze “verloren tijd” zeer beperkt blijft en dat zijn werkbroek in de tweede helft van deze week opnieuw kan vuilgemaakt worden. Maar laten we nu vooral even niet te hard van stapel lopen even rustig afwachten hoe het knietje evolueert.    De vooruitzichten zijn alleszins veelbelovend, 1 dag na de operatie ziet alles er zeer goed uit en is er van pijn nog amper sprake !  Maar we doen het dus even wat rustiger aan nu …. En zo is er dan bijvoorbeeld nog eens tijd om een blogberichtje te schrijven …….. zoals u merkt !  🙂

“Rustiger aan doen” is echter een begrip dat onze huidige Belgische helpers  -die hier op dit moment aan het werk zijn- niet echt kennen !

Vorige week maandag is hier een ploeg van 3 (Ex) Total collega’s neer gestreken en sindsdien veranderd onze bouwwerf hier elke minuut. Afgelopen zondag hebben ze zelfs hun rustdag opgeofferd om een betonnen trap te gieten richting onze tent. Maar er zijn de voorbije weken nog mensen gepasseerd die een belangrijke inbreng hadden in de wederopbouw van onze Quinta:

• Er zijn enkele Belgische “buren”hier in de Algarvedie wekelijks langs komen om een dagje te helpen
• Er zijn ook enkele familieleden van de familie Wouters langs geweest om een handje toe te steken. Zij hebben een volledig nieuw houtkot getimmerd, deels geschilderd (tot de verf op was J) en zijn begonnen met de tuin te fatsoeneren, ……
• Dagelijks is ook Guido hier nog aan het werk, hij logeert hier nu al 1 maand in zijn motorhome en is hier een bronzen standbeeld aan het verdienen ……. minstens op ware grootte ! 🙂
• En er zijn nog bijkomende werkmannen gepasseerd uit mijn “Total verleden”die bijvoorbeeld ook het hout van het zwaar verbrande batterijhuisje verwijderd hebben, verder gesnoeid hebben in de tuin, …..

En laten we vooral ook niet vergeten te vermelden dat het hier de voorbije weken erg warm was en we regelmatig aan het werk waren bij temperaturen van rond de 35°….. in de schaduw !  Ann had zeer veel moeite om voldoende drinken te blijven aansleuren.  Ganse palletjes cola, limonade en vooral water vlogen er door !

Hoe dan ook: al deze arbeid samen heeft als resultaat dat de metselwerken nu zo goed als klaar zijn, de dakwerken zijn aangevat, tussendoor zijn de sleuven voor de elektrische leidingen ingeslepen, de potjes voor schakelaars en stopcontacten zijn geplaatst, het nieuwe en vooral heel ruime houtkot staat er, …..  Vooruitgang dus met de hoofdletter “V”.   🙂

Wij kunnen onze helpers niet voldoende bedanken. Ons inziens staan we bij deze mensen levenslang in het krijt. Niet alleen omdat de totale massa aan werk elke dag kleiner wordt maar ook omdat dit onszelf een ongeloofelijke boost en vertrouwen geeft !

Momenteel kunnen we dit niet anders omschrijven als “onbetaalbare hulp”!

De komende weken zullen hier normaal gezien niet anders verlopen dan de vorige, ook de komende weken zal er nog regelmatig volk vanuit België over komen om ons een helpende hand toe te steken.

Onder de noemer van “hulp uit Belgie”willen we ook nog even heel speciaal Wendy De Schutter danken. Haar benefietactie tijdens haar verjaardagsfeestje is voor ons een zoveelste financieel duwtje in onze rug geweest. Schitterend gewoon wat ook zij gedaan heeft !

Tussendoor nog even iets anders:

We krijgen hier via verschillende kanalen vragen en opmerkingen mbt tot de bouwwerken en onze daarbij behorende communicatie. Mensen zijn benieuwd en willen bijvoorbeeld tussendoor al eens een fotootje zien. Bewust communiceren wij hierover niet al te veel en foto’s tonen we momenteel ook liever niet . De “onderhandelingen” met de verzekering en de overheid zijn verre van afgerond en we willen deze mensen zeker geen extra voeding geven om iets tegen ons te gaan gebruiken. Niet dat wij iets te verbergen hebben maar we hebben hier ondertussen al geleerd dat enige voorzichtigheid nooit kwaad kan.  We hopen dat we hierover later meer open kunnen communiceren, voorlopig lijkt dit ons even niet verstandig.  Laat ons het erop houden dat we momenteel écht wel onze redenen hebben om voorzichtig te zijn.

Nog veel liever zouden we morgen een oplossing hebben met onze verzekeringsmaatschappij maar het blijft voorlopig angstvallig stil vanuit die kant.   Onze advocaat heeft ons eerder verteld dat een verzekeringsmaatschappij 1 maand de tijd heeft om ons een (eerste ?) voorstel te doen, ondertussen zijn we bijna 2 maanden na de brand en wij wachten nog steeds op een eerste communicatie van hen. De man die hier is langs geweest enkele dagen na de brand was een onafhankelijke expert die zijn visie heeft doorgestuurd naar de verzekeringsmaatschappij, daarna werd het (heel) stil……

Gelukkig gaat het allemaal een beetje vlotter met de natuur. Het is echt ongeloofelijk hoe deze zich aan het herstellen is.  Op vele plaatsen zie je het groen al terug komen en soms zie je zelfs al ganse vlakken terug groen worden tegen een zwartgeblakerde bergwand.  Varens hebben  blijkbaar heel weinig nodig om terug te groeien want vooral deze planten doe het hier momenteel erg goed.   En dat allemaal op minder dan 2 maanden na de brand en tijdens een periode waarin er nog maar amper regen gevallen is. Afgelopen zondag is er hier even (lokaal) een onweertje gepasseerd maar, verder is het hier tot op heden nog altijd poederdroog –en heel warm- gebleven.  Die eerste regen had op een ander vlak zo weer wel zijn consequenties. Veel lage beplanting is opgebrand en het zijn dikwijls deze kleine plantjes die de grond bij elkaar houden. Nu deze plantjes afgestorven / verbrand zijn, waren er lokaal enkele meters straat vol met modder gespoeld.  De lokale brandweer was een uutje later met de hulp van een tractor/buldozer combinatie de weg terug aan het proper maken. We verwachten dat we de komende weken én na een volgende regenvlaag nog wel van dergelijke fratsen gaan tegenkomen in onze regio hier.

Maar dit zijn voor ons momenteel details, als we de evolutie van de voorbije weken zien zijn wij er hier echt wel gerust in dat tegen volgend jaar de natuur er terug prachtig groen gaat bij liggen ……en ook dit is vooral een serieuze geruststelling !

Ook willen we nog even onze nieuwe openingsdatum vermelden: dit wordt 1 april 2019, een datum die we gekozen hebben omdat hij zo makkelijk te onthouden is en omdat dit ons voldoende ruimte geeft om onze B&B nog iets mooiers te maken dan hij al was !  Dit zijn trouwens ook letterlijk de woorden die we kort na de brand als bemoedigende woordjes mee kregen van een vriend, hij schreef: “probeer het als een kans te zien om het nog mooier te maken”

Merci voor deze tip Christophe, we nemen hem ter harte !  🙂

Veel zonnige groeten uit die prachtige Algarve !

Ann & Gerrit